Rodział 5.

- O tym - popatrzył mi w oczy i złapał za rękę- Alice... Chcesz zostać moją dziewczyną ?
- E...- zacięłam się i po policzkach spłynęły mi łzy- Tak chce.
- To świetnie- uciszył się i mocno przytulił mnie do siebie.- Kocham Cię Alice.
Wtuliłam się w niego. Spojrzałam mu w oczy i zaczęliśmy się namiętnie całować. Od zawsze kochałam tego gościa. Miał błękitne oczy i ciemne włosy. Po za tym był skejtem, sama tez obecnie jestem więc się ciesze. Po jakiś piętnastu minutach takiego całowania. Odsunęłam się od niego.
- Bardzo Cię kocham.- popatrzyłam mu w oczy.
- Ja ciebie też- złapał mnie za rękę i szliśmy w kierunku mego domu.
- Mogę się ciebie coś zapytać ? - ciekawa
- Jasne możesz pytać o wszystko co chcesz.
- Tak właściwie, to za co mnie kochasz?- zarumieniłam się nieśmiało.
- Za twoje oczy, poczucie humoru które zawsze okazujesz.- spojrzał na mnie
- Dobrze wiedzieć.
Chodziliśmy sobie tak po całym naszym osiedlu. Rozmawialiśmy, cały czas się szczerzyłam, nie kończyły się nam tematy. Śmiałam się z jego żartów z tych głupich też. Obgadałam z nim wszystkich przyjaciół. Była mi z nim naprawdę dobrze. Widziałam, że ta sielanka nie będzie trwała długo. Miałam przeczucie, że na pewno coś się stania. Zawsze miałam głupie szczęście. Gdy w końcu stwierdziłam że muszę się zwijać była godzina dwudziesta druga . Musiałam iść, przecież w domu byli moi rodzice. Stanęliśmy pod moim domem . On przytulił mnie i pocałował . Pomachałam mu na pożegnanie i weszłam do domu. Poleciałam na górę bardzo radosna, ale to rwało tylko chwile. Weszłam na gg, żeby opowiedzieć wszystko dla Olivii. To co ona mi wysłała było straszne. Na zdjęciach z dzisiejszego tanka był Rosalie i Jake. Na dodatek całowali się i obściskiwali. Dlaczego byłam taka głupia. Po co ja mu w ogóle uwierzyłam, co za dupek i pieprzona świnia. Nie nienawidzę go. Nie odpisałam już dla Olivii. Wysłałam esemesa do Jake " nienawidzę cie i nie chce cie znać. Jak mogłeś mi to zrobić.? z nami koniec!" i rzuciłam telefonem o ścianę. Rozpłakałam się głośno. Przyszedł do mnie mój brat. Zobaczył że płacze i przytulił mnie do siebie. Pewnie chciał żebym mu wszystko powiedziała, ale przez dłuższy czas milczałam. Nie mogłam mu powiedzieć, o jego najlepszym przyjacielu. Niestety . Lu się odezwał i zapytał .
- Co się stało?- tuli mnie mocno do siebie.
- Dlaczego, ten świat jest dla mnie taki zły.- wtuliłam się w niego- Jak ja mogłam wierzyć w te słówka.
- Powiedz mi o co chodzi.- popatrzył mi w oczy.
- Lu dlaczego....- nie mogłam z siebie tego wydusić.

Hazza: Czytam, czytam, czytam

Zeyn: znowu pierdzieli smuty. ja już nie wiem.

------------------------------------------------------------------
Jak widzicie , tyle udało mi się stworzyć. Dziękuje za miłe komentarze.
Mam dylemat czy nie skończyć z tym opowiadaniem i pisać o 1d.
W domu mam 3 zeszyty opowiadań o nich. Pomocy !